Deze vraag heeft mij er tot nu toe van weerhouden om een blog te schrijven. Het heeft mij weerhouden om de “pen” te pakken en mijn verhaal, mijn kijk op dingen te delen. Met plezier lees ik met grote regelmaat allerlei blog’s & artikelen de via allerlei kanalen tot mij komen. Heel af en toe reageer ik inhoudelijk maar ook dat laat ik meestal achterwegen.
Afgelopen periode zijn er twee dingen gebeurd waardoor ik toch aan het “schrijven” ben geslagen.
- Een stap in het diepe
Na ruim 13 jaar gewerkt te hebben bij ICM Opleidingen & trainingen heb ik besloten om te stoppen. Te stoppen als algemeen directeur bij het bedrijf wat ik mede heb mogen opbouwen en mij ontzettend lief is. Ik ga opzoek naar een nieuwe uitdaging. Ik moet door deze stap nog duidelijker krijgen en maken wie ik ben, wat ik kan, wat mijn ambities zijn en hoe ik naar dingen kijk (lees, wat mijn visie is). Ik moet leren mezelf neer te zetten.
Ik heb geleerd mezelf te positioneren en ik ben nog lang niet uitgeleerd. Mij is duidelijk geworden dat het schrijven van een blog of het maken van een video over onderwerpen die mij bezig houden hier aan kunnen bijdragen.
- Ik ben uitgedaagd & geïnspireerd
Inmiddels kennen Marianne van Munster en ik elkaar een aantal jaren. Tijdens onze tweede ontmoeting vroeg Marianne of ze mijn boek mocht schrijven. Mijn verhaal als directeur en hoe ik tegen leidinggeven en organisaties aankijk. Eigenlijk werd ik er een beetje verlegen van en wist ik mij niet zo goed een houding te geven. Ook dacht ik voor het eerst dat ik misschien wel een “verhaal” heb. Over de schrijfstijl en online kennis van Marianne had ik geen enkele twijfel, want voordat ik haar leerde kennen had ik via twitter, facebook en linkedin al een heleboel over en van Marianne gelezen. Ik kende haar zonder een live ontmoeting. Uiteraard ben ik haar opmerking nooit meer vergeten en mede daardoor hebben we na mijn afscheid bij ICM weer een paar keer afgesproken en nu ben ik zowaar mijn eerste blog aan het schrijven. We hebben de krachten zelfs gebundeld.
Het is overduidelijk dat ik mijn belemmerende gedachten wil loslaten. Het helpt mij om te zeggen tegen mezelf dat ik geen alwetende ben, dat ik niet promoveer op een blog. Dat ik niet de waarheid heb uitgevonden en dat het niet vernieuwd hoeft te zijn. Ik deel wat mij bezig houdt, hoe klein ook. Ik deel wat mij inspireert en ik deel hoe ik tegen dingen aankijk. Zonder specifieke reden, wel geeft het kleur aan wie ik ben en hoe ik in het leven sta.
Kortom de rem eraf en ik ben heel benieuwd wat dit mij brengen gaat. Of het boek er ooit gaat komen dat weet ik nog niet eerst maar eens kijken hoe dit bevalt.
Met plezier
Sjoerd Bakker