Zo na de zomer vakantie ervaar ik altijd een dipperig moment in mezelf. Een soort stress gevoel. Een ‘ik wil dit niet’ gedachte. De 3 R’s, rust, reinheid en regelmaat, hebben in de zomer vakantie periode altijd een hele andere vorm en lading dan in de rest van het jaar. En dat contrast wordt uitermate duidelijk op de eerste schooldag na de zomervakantie. Schooldag 1: het grote afstemmen is begonnen. Met onfrisse tegenzin voeg ik me in de structuur. Wekker gaat vroeg, lunchpakketten klaar maken, iedereen klaar voor school, wegbrengen, zelf gaan werken. Poeh, ik heb er nu al een dag opzitten en die begint nog maar net! Ik ervaar enorme ‘werk’ druk in mijn leven! ‘S middags BSO, speelafspraakjes, sporten. Wat moet je morgen meenemen naar school? Of ik wil luizen pluizen, knutselen, flitsen als ouder? Ik ben groot voorstander van ouderparticipatie ja. Verjaardagsfeestje, oeps vergeten, snel een kadootje kopen. Leesouder in de klas, informatie avond voor de onder en middenbouw. Kinderen helpen met tafels oefenen thuis, extra lezen, dictee zinnen maken. En ow ja, ik ben er zelf ook nog met mijn eigen prive- en werkagenda. En mijn partner en ik? Och ja, die is er ook nog …. misschien ook fijn als er meer is dan een functioneel contact rondom het planbord en de familie agenda. Ja, laten we maar wat plannen: wanneer kunnen wij samen op date? Volgend jaar mei pas weer een gaatje in de familie agenda? Ok, ik regel wel oppas ……. ow die kan niet, ze heeft het druk, ik vraag wel iemand anders ….
Herken je dit? Het lijkt me onmogelijk dat ik als enige partner, moeder, werkende professional deze beleving heb. Volgens mij zijn er miljoenen mannen en vrouwen met mij die alle ballen in de lucht houden en net doen alsof dat ‘gewoon’ is. Nou geloof me, het is niet gewoon. Het is uitermate ongewoon en mogelijk ook ongezond. En zo’n moment na de vakantie, op het snijvlak van ontspanning en spanning, van opschakelen naar een andere versnelling is een mooi moment om eens onder de motorkap van je eigen motor te kijken naar de knop ‘druk’.
Druk
Druk die je ervaart, of het nu thuis is of op je werk, gaat zich op een moment dat het jou niet uitkomt uiten. Je weet nooit hoe en wanneer het zich meldt. Het kan in lichamelijke ongemakken, klachten. Rugpijn, buikpijn. Het kan in mentale klachten, vergeetachtigheid, slecht slapen, piekeren, somberheid. Druk kan je sociale contacten verstoren, je gemoedstoestand, je lichamelijke balans. Het kan van alles zijn. Maar druk die oploopt in een systeem moet er een keer uit. Als je denkt aan een zakje met lucht met een gat erin, dan kan de lucht geleidelijk aan eruit gaan en er weer in komen. Maar als het zakje dicht zit en de lucht blijft zich maar ophopen ….. pang! Herken jij druk in jezelf en hoe ga je er dan mee om? En waar ervaar je die ‘druk’ in je lijf? Het gesprek aangaan met die ‘druk’ kan je mooie nieuwe inzichten geven in de, soms verborgen, dynamieken in jezelf. En dit is slechts een deel van het verhaal, want de plek die jouw hoofd, je denken inneemt over ‘druk’ is belangrijker dan we denken.
Geluk
En dan geluk in relatie tot druk? Nou ja, ik vermoed dat er een relatie is. Bij het vergroten van je bewustzijn op ‘druk’, kan het zijn dat de ruimte die ‘druk’ inneemt kleiner wordt, en dat er ruimte ontstaat voor een nieuw woord ‘geluk’. Geluk; het toverwoord van deze tijd. Het hoogste doel in organisaties: werk geluk! Geluk: wie wil dat nou niet? Wie wil nou niet ‘gelukkig zijn’ in werken en leven? Maar ja, het is wel een beetje een hype, eerlijk is eerlijk. Hoe maakbaar is geluk? En is ons streven naar geluk niet zo uit balans geraakt dat we niet meer om kunnen gaan met momenten van ongeluk? Er is geen nacht als er geen dag is? Ik ben opgeleid als werk geluk coach en uitermate kritisch op het thema (werk) geluk, dit maakt me als gesprekspartner in organisaties van waarde.
En dan vandaag. Al weer 2 weken opgestart in mijn nieuwe realiteit. De dip lijkt weer wat weggewaaid te zijn, maar er komt vast weer een wolk aan: ik maak me geen illusies. Mijn zoon van 9 heeft slechts 1 wens: geluk hebben. -He, dat is wat anders dan gelukkig zijn-. Want daarmee ondervang je alles volgens hem. Alle wensen die je kan bedenken zijn te vangen in: ik wens dat ik geluk heb. Ik noem hem geluksdeskundige, anders dan ik hoeft hij daar geen opleiding voor te doen. Ik ga hem vanavond eens vragen hoe hij omgaat met ‘druk’, want volgens mij is hij een veel betere coach dan ik!
Meer lezen?
- in 2016 schreef ik deze blog Omvallen op ‘Alle wijsheid ligt op straat’.
- in 2007 de blog ‘het systeem werkt niet meer‘.
- in 2017 “haal de aap van je schouder-coaching‘.
- in 2007 “stress!”
- in 2007 “horen, zien en zwijgen“.